Pârsig

سوش برای زاویه درست است، اینکه سوش همان سو+اش است دگرسانی‌ای در درست بودنش‌ نمیدهد، اگر نیک بنگرید واژه‌های زیر همه همینگونه برساخته شده‌اند:

چند = چه اند[ازه]
همین = هم + این
همینک = هم + این + اک


جدای از آن، سوش میتواند باسانی راه «سوییدین -> سویش -> سوش» را رفته باشد.

سپاس از مهر و نگرها.

به آگاهی میرسانم که:
تارنما بروزرسانی شد, روبات تلگرام هم دوباره به کار افتاد.

بهره بردم. سپاسگزارم.

برای زاویه «سوش» را پیشنهاد کرده‌اید؛ بر پایۀ این
مصرع از گرشاسبنامه:
به هر سوش دیوی دژآگاه بود
به هر گوشه صد غول گمراه بود.

از قیاسش خنده آمد خلق را! این «سوش» که یک واژۀ یک‌پیکر
که نیست؛ این «سوش» یعنی «سو+ش» یعنی سویش. به هر سوی
آن، دیوی دژآگاه بود.
بعد بیایید بگویید به‌جای زاویه «سوش» بگوییم؟؟؟؟

آهنکهربایی زیبا نیست. کاهاهن‌ربایی خو‌ش‌تپآهنگ‌تر
است. الکترومگنتیکس هم می‌شود کاهاهنیک.

فربود را برابر واقعیت گرفته‌اید. فر در خود «برتری»
و «راستی» گنجانده که چیزی بیش از واقعیت است؛ درست‌تر
آن است که آن را برابر «حقیقت» بگیرید، یا همان حق.

بی‌چم هم درست بود.
آوانویسی واژه نادرست بود که هنوز هم همان است.

سپاس, «چم‌تهی» درست شد.

درود
واژه بیچم را camtohi آوانویسی نموده‌اید که نادرسته!
tʃem چِم درست است.

درود, میترا جان «بازنمودن» را پیشتر پرداخته بودیم
که کارواژه ی خوبی نیست, زیرا هم میشود چیزی را از نو
نماییدن, هم میشود یک چیزی را باز و گشوده کردن.

واوشتن هم تنها چهره‌یِ ترسناکی دارد ولی کارواژه‌گردانی
آسانی دارد, وامیویسم, و واوشتم.

شما هم کمی از جاهاییکه تاکنون رفته‌اید برای ما وابویسید!